خدایا کمی بیــــــــــــــــــــــــــــــا جلوتر 

میخواهــــــــــــــــــــــــم در گوشت چیزی بگویی:

این یـــــــــــــــک اعتراف است...

من بی او یک لحظه هم دوام نمی آورم.

عـــــــزیزم. بی نهایــــت دلتنــــگت هســـتم .دلتنـــگ نگاههای زیبایـــــت

دلتنگ صــــــــدای گرمت دلتـــــنگ شهر امن شــــانه هایــــت

دلتنـــــــگ دستـــهای مردانـــه ات. 

اگر می دانــــستی دوری از تو برایم چقدر ســـــــخت اســـــــت

هــــــــمه تلاشت را برای وصــــل مان می کـــــردی.

اگر می دانســـــــتی چه اضـــطرابی را برای دیـــــدارت تحمل می کنـــــــــم

اگر می دانستـــــــی بودن با تو زیباتـــــــرین رویایی من اســــــــت

اگر می توانـــــــــستی عظمــــــــــــت عشق مرا درک کنـــــــی

چقـــــــدر خوب بود. هر گاه خســــــــته می شوم

و احــــساس می کنم دیگر توان ادامـــــــــــه دادن راه را نــــــــدارم

حرفهای زیـــــــبایت دلگرمم می کند و وقتی مصـــــــمم درباره عشقــــــــمان حرف می زنی

درست مثل روزهای نخســـــــت عشقمان توان ادامه راه را در خـــــــــود می بینم.

چقدر محـــــــــــتاج توام چقدر نیازمــــــــند آغـــــــوش توام .

مانند پرنده ای که خیس بارانم زخمـــــــی و خســــــــته...

در پی یک پناهگاه امن نمی دانم تو با دستان پر مهرت پناهم می شوی ؟